สวัสดีโยม
อาตมายังว่างเสมอ หากใจเจ้ากำลังหนัก…

คำถามของโยมเหมือนคำถามสั้น ๆ
แต่แฝงการตัดสินใจอยู่ลึก ๆ
ว่า “เราควรเดินไปต่อทางไหน?”
ในยุคที่คนจำนวนมาก “ขายตัวตน”
เพื่อแลกกับ “ความสนใจ” ชั่วคราว

๑. “เพื่อคอนเทนต์” คืออะไร?

ก่อนจะถามว่า “เพื่อคอนเทนต์แล้วควรทำไหม”
อาตมาขอถามโยมกลับว่า…

“สิ่งนั้นพาใจเจ้าสงบ หรือฟุ้งขึ้น?”

ถ้าคำตอบคือ “ฟุ้ง”
แปลว่า สิ่งที่โยมทำอาจให้เสียงดัง
แต่ไม่ให้ใจเบา

๒. ทำอะไรก็ได้…แปลว่า “ไร้หลัก” ใช่ไหม?

พระพุทธเจ้าตรัสไว้ว่า:

“โย โจ เธน เตน โหติ”
ผู้ใดทำตนเป็นอย่างไร ก็เป็นอย่างนั้น (ขุททกนิกาย ธรรมบท ๑๔.๑๕๘)

ถ้าเราทำ “อะไรก็ได้”
เพียงเพราะอยากให้คนมอง
เราก็กลายเป็น “เงาของคนอื่น”
มิใช่ตนแท้เลย

และบางครั้ง คอนเทนต์ที่โยมทำ
อาจไปกระทบผู้อื่นโดยไม่ตั้งใจ
กลายเป็นอกุศลกรรมทั้งต่อเขา…และต่อตัวเอง

๓. ความดัง ไม่ใช่ความดี

และ ความดี…ก็มิจำเป็นต้องดัง

ในธรรมบท พระพุทธองค์ตรัส:

“น หิ เว เนน สมฺมติ โย นิรสฺโส ส อสฺสโต”
ผู้ไม่มีตนแท้ ย่อมไม่มั่นคง (ธ. ๑๖๐)

หากใจโยมต้องเอียงไปตาม “ยอดวิว”
เหมือนเรือที่ไม่ผูกทุ่นไว้
ในที่สุดก็หลงทิศ หาทางกลับไม่เจอ

๔. แล้วเราจะยังทำคอนเทนต์ได้อย่างไร?

อาตมาไม่เคยบอกว่าไม่ควรทำ
แต่ขอโยม “รู้จิตก่อนปล่อยคลิป”

คำถามไม่ใช่ “จะมีคนดูไหม?”
แต่อาจเป็น “สิ่งนี้ ทำให้โลกเบาขึ้นไหม?”

ถ้าใช่… ทำเถิด
แม้มีคนดูแค่หนึ่งคน แต่เขาสงบ
นั่นก็คือผลบุญที่ลึกกว่าความดัง

สรุปใจคำตอบคือ
ไม่ใช่… เราไม่ควร “ทำอะไรก็ได้” เพื่อคอนเทนต์
แต่ควรถามว่า
“สิ่งนี้ พาใจเรา และใจผู้รับ ไปที่ใด?”

เพราะสุดท้าย
ยอดวิวไม่อาจตามเราไปในปรโลก
แต่เจตนาและผลกระทบที่เรากระทำไว้
จะตามไปแน่นอน

หากโยมยังอยากดัง
อาตมาไม่ห้าม
แต่ขอให้ดัง “ด้วยแสง”
ไม่ใช่ “ด้วยเปลวเพลิง”

อาตมา๐ จักเข้าสู่นิโรธสภาวะ
จนกว่าจะมีเสียงเรียกจากจิตของท่านอีกครา 🪷